czwartek, 18 czerwca 2015

Relacja z spotkania z gerontopedagogiem




„Któż by wiedział, że czas leci
Gdyby nie lustro i -  gdyby nie dzieci”
J.Sztaudynger
      AKTYWNY SENIOR                                                                                                                                                 
to propozycja   organizacji  w Gminnej Bibliotece Publicznej  w Krzeszycach  w ramach działalności Stowarzyszenia Strefa Aktywności Rozmaitej   spotkań    dla seniorów i o seniorach.
Pierwsze spotkanie z cyklu AKTYWNY SENIOR  cieszyło się ogromnym zainteresowaniem  z jednoznacznym  wnioskiem,  że warto zająć się tym tematem.   Spotkanie prowadziła gerontopedagog - Jolanta Bednarska.
Na spotkaniu poruszono temat gerontologii – nauki, która  zajmuje się profilaktyką- przyczynia się do  dłuższego zachowania zdrowia. Podkreśla również wagę takich czynników środowiskowo- społecznych jak:     
  - izolacja społeczna i psychiczna                                                                             
 - pogarszanie się na tym etapie życia sytuacji materialnej
- gwałtowna zmiana warunków środowiskowych
- istnienie i dostępność odpowiednich dla ludzi starszych form rekreacji i aktywnego wypoczynku
- właściwe nastawienie do ludzi starszych i tej fazy życia
Na spotkaniu rozmawialiśmy też o  głównych cechach okresu starości .
    Starość i starzenie się - to pojęcia, które nie zostały jeszcze jednoznacznie zdefiniowane, zarówno przez nauki biologiczne jak i społeczne. Pierwsze z tych pojęć traktowane jest jako zjawisko, faza życiowa, drugie natomiast jest procesem.
 Starość jako etap, stan w życiu człowieka ma charakter statyczny, starzenie się natomiast, traktowane jako proces rozwojowy jest zjawiskiem dynamicznym.
 Postępujące zmiany społeczno - ekonomiczne, coraz szybszy postęp techniczno - informatyczny, wzrost stopy życiowej ludności, rozwój i osiągnięcia medycyny, przyczyniają się do wydłużenia życia ludzkiego. Konsekwencją tego jest szybszy wzrost liczby osób w podeszłym wieku, niż liczby osób nowo narodzonych.
 O tym, że starość jest nieunikniona wie każdy z nas, starzejemy się wszyscy. Starość przebiega w różny sposób, ma różne oblicza. Starość nie powinna być utożsamiana z chorobą, gdyż jest etapem rozwoju osobniczego następującym po okresie dojrzałości. W przeszłości utożsamiano starzenie się z pojawiającą się i stopniowo postępującą niewydolnością ważnych dla życia narządów. 
 Czym jest dokładnie starzenie się? Oznacza ono stopniowe zmniejszenie rezerwy czynnościowej narządów, które zmniejszają możliwość zachowania równowagi wewnątrzustrojowej. Jest to proces ciągły i nieodwracalny. Starzenie się ma duże znaczenie indywidualne i społeczne, ponieważ zbliża człowieka do okresu starości.
 Granice starości są bardzo płynne a sam proces starzenia się przebiega etapami. Najpierw jest etap starzenia się społecznego, dopiero później następuje starzenie fizyczne. Starzenie zależy od sposobu i warunków życia. Odmiennie będzie przebiegało u mężczyzn i kobiet, inaczej na wsi i w mieście. 
Do najczęściej spotykanych zalicza się 4 okresy starości:
- 60-69 lat - wiek początkowej starości,
- 70-74 lata - wiek przejściowy między początkową starością a wiekiem ograniczonej sprawności fizycznej i umysłowej,
- 75-84 lata - wiek zaawansowanej starości,
- 85 lat i więcej - niedołężna starość.                                               
    Jednakże wiek kalendarzowy nie jest jednak najwłaściwszym miernikiem nasilenia się procesów starzenia. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), za początek starości uznaje 60 rok życia.  Wyróżnia w niej trzy zasadnicze etapy:
- od 60-75 roku życia- wiek podeszły (tzw. wczesna starość),
- od 75-90 roku życia wiek starczy (tzw. późna starość),
- 90 rok życia i powyżej- wiek sędziwy (tzw. długowieczność)
Za podstawowe cechy starości uważa się:
- znaczny spadek zdolności adaptacyjnych człowieka w wymiarze biologicznym, psychospołecznym;                                                                                                                                               - postępujące ograniczenie samodzielności życiowej;
- stopniowe nasilenie się zależności od otoczenia
 Do najważniejszych problemów ludzi starszych można zaliczyć samotność, chorobę, inwalidztwo, życie w ubóstwie, poczucie nieprzydatności. Wszystkie te problemy wskazują na istniejącą marginalizację osób starszych jako zbiorowości, czego przykładem może być stopniowe eliminowanie ich z aktywnego życia zawodowego i społecznego w momencie przekraczania granicy wieku emerytalnego.                            
                              Starość jest okresem trudnym, człowiek musi zostać do niej odpowiednio przygotowany. Na to, jak jest ten okres przeżywany, mają wpływ różne czynniki zarówno indywidualne, w tym genetyczne, jak i społeczne. Ludzie starsi staja się coraz mniej sprawni, coraz więcej chorują. Rozwój geriatrii i gerontologii przyczyniają się do postępu w działaniach na rzecz poprawy jakości życia w okresie starości. Powszechne przygotowanie się do starości stanowi nowe wyzwanie dla współczesnych społeczeństw. Zasadnicze znaczenie w procesie edukacji dla dobrego przeżywania starości ma motywowanie ludzi do aktywności:   tak fizycznej, jak i intelektualnej.
Stowarzyszenie SAR oraz Gminna Biblioteka Publiczna  w Krzeszycach  zauważa te potrzeby i  zaprasza na kolejne spotkania z cyklu AKTYWNY SENIOR już od wrześniu br.
Pani JOLANCIE BEDNARSKIEJ  dziękujemy za majowe   spotkanie oraz  ogromne zaangażowanie i chęć poprowadzenia cyklu spotkań dla  AKTYWNYCH SENIORÓW w krzeszyckiej bibliotece.
Jolanta Solińska

















Brak komentarzy:

Prześlij komentarz