Styczniowe spotkanie dziecięcego Dyskusyjnego Klubu Książki

 

 

11.01.2024

Styczniowe spotkanie dziecięcego Dyskusyjnego Klubu Książki.

 

W czwartkowe popołudnie w kołczyńskiej bibliotece dzieci miały swoje spotkanie. Czytaliśmy opowiadanie pt. „ Świat według dziadka” Zofii Staneckiej.

„Świat według dziadka” to urzekająca i bardzo wartościowa książka, która opowiada o relacji dziadka z wnukiem. Pięknie ilustrowana, subtelnie opowiedziana, podejmuje trudne tematy Relacja Rysia oraz jego dziadka Franka była z początku dość skomplikowana. Chłopiec nudził się na wizytach u schorowanego staruszka i po prostu nie lubił tam być. Dziadziuś tylko siedział w fotelu, nic się nie odzywał i podśmierdywał, lecz pewnego dnia, gdy zostali sam na sam, wszystko się zmieniło! Ich więzy nabrały kolorów, wszelkich uczuć oraz ciekawości z niezwykłą wrażliwością i głębią.

Obserwujemy jak zmienia się dziadek przy wnuku i jak wstępują w niego "nowe siły". Jak wnuk docenia niektóre umiejętności dziadka. Przy okazji ich spotkań czytamy o nie oczywistych, czasem magicznych zdarzeniach. Wnuk z dziadkiem przyjmują je jako coś najbardziej naturalnego. Dla nas rzeczy nabierają nowej funkcjonalności lub znaczenia, dla nich to bohaterowie przygód i opowieści. Wnuczek staje się przyjacielem dziadka i odwrotnie. Czasem to dziadek opowiada historie, innym razem wnuk. Podnoszą siebie na duchu, stanowią oparcie, pocieszenie, opiekę.

Bardzo wartościowa książka. Pokazuje dwa różne światy niby tak odległe, ale tak podobne.     I stary i młody postrzegają pewne rzeczy podobnie choć pewnie z innej perspektywy. Jeden się uczy drugiego, młodszy poznaje niesamowity świat z życia dziadka, a dziadek uczy się wielu rzeczy od wnuka. Patrzą na siebie z radością i miłością. Urzekająca, wyjątkowa publikacja podejmująca kwestię starości i przemijania. Dzięki tej historii młodzi czytelnicy zrozumieją, jak ważna i bezcenna jest relacja z dziadkami, że może przerodzić się ona w niezwykle silną więź. Pokazuje też, że starsze osoby potrzebują kontaktu z innymi i zasługują na szacunek. Samotność jest bardzo przytłaczająca i to dzięki bliskości mogą oni na nowo nabrać ciekawości do świata, cieszyć się z każdej chwili i znów poczuć się kochani.

Bardzo polecamy wszystkim, książka, którą warto poznać.

Następnie dzieci robiły laurki z życzeniami dla swoich dziadków i babci.