BADACZKA KULTURY  I JĘZYKA SOMALIJSKIEGO                                                     Catherine Griefenow-Mewis

14 maja 2014

była gościem w krzeszyckiej bibliotece.

„CZYTANIE ŁĄCZY POKOLENIA” to cykl spotkań  autorskich i wielu innych wydarzeń jakie zaplanowaliśmy dla naszych czytelników  w ramach obchodów Tygodnia Bibliotek 2014                  w Gminnej Bibliotece Publicznej w Krzeszycach. 

       

   Jednym z  naszych gości była  Catherine Griefenow-Mewis ,  mieszkająca do niedawna w Zaszczytowie , przed emeryturą była wykładowczynią  języków  afrykańskich na uniwersytecie w Berlinie .Zna 15 języków co wywarło na uczestnikach spotkania, a była  to młodzież z krzeszyckiego  gimnazjum ogromny  zachwyt i podziw  wyrażony gromkimi brawami skierowanymi do naszego gościa. Młodzież zasypywała  gościa wieloma pytaniami  np. „Dlaczego na kraj zamieszkania wybrała Polskę ,a nie jeden z krajów afrykańskich zgodny  ze swoimi zainteresowaniami” .

Nasz gość cierpliwie i wyczerpująco odpowiadał na zadawane pytania.

Drugim powodem i jakże miłym zaproszenia Catherine Griefenow-Mewis na spotkanie do naszej bibliotece jest niedawno wydana książka  „Polsko-niemieckie opowieści o psach”. Książka napisana po niemiecku i po polsku. Autorka zdradziła nam, że bardzo kontrolowała  jej  polski przekład . Zależało Jej aby przekład polski oddał  emocje, wrażliwość i zaobserwowane zachowania swoich psich przyjaciół.

      

„Polsko-niemieckie opowieści o psach” to urocza  książeczka o spokojnym życiu starszych Niemców w polskim pejzażu, gdy najważniejszą sprawą staje się codzienność w towarzystwie psów. Bo państwo Mewis zawsze mieli kilka psów. Właśnie ich losy, charaktery, odnoszenie się do właścicieli i do innych psów to główny temat tej książki. Jeden żył z nimi w Niemczech, ale gdy tylko przeprowadził się do Polski, natychmiast wszystko po polsku rozumiał. Innego odziedziczyli razem z kupionym tu gospodarstwem. Wcześniej żył na łańcuchu, więc musieli go uczyć wolności, a taka przemiana zarówno dla ludzi jak i dla psów jest trudna. Najmniejszy i najbardziej jazgotliwy był znakomitym nauczycielem dla suki, która bardzo bała się wody. Wszystkie psy lubiły towarzyszyć panu w łowieniu ryb, bo zawsze dostały jakąś rybkę, ale prawo jej zjedzenia przysługiwało według psiej hierarchii.

 To spotkanie uświadomiła nam, zgromadzonym na spotkaniu, że warto                       i należy spisywać i wydawać swoje książki. One nie muszą być wiekopomne, one powinny zachować nasze wspomnienia i nasz czas. Obecnie, gdy książkę łatwo wydać, dużo osób właśnie w takiej formie zachowuje swoje wspomnienia dla dzieci, wnuków lub tylko przyjaciół.

Zapraszamy na kolejne spotkania  bibliotece -program na:                                                     

 http://krzeszyce-biblioteka12.blogspot.com

Gminna Biblioteka Publiczna w Krzeszycach

 NOTA O AUTORCE:                                                                                                                                        -------------------------

Dr Catherine Griefenow-Mewis jest Niemką urodzoną w 1941 r. w Szwecji.                                   Do Niemiec przyjechała z rodzicami w 1945 r., ukończyła studia w zakresie języków afrykańskich na Uniwersytecie Humboldta, gdzie uzyskała stopień doktora i podjęła pracę w tym Uniwersytecie, początkowo jako adiunkt, a następnie docent (po habilitacji). Jest autorką licznych książek z zakresu gramatyki języka somalijskiego, artykułów i innych opracowań z zakresu językoznawstwa, wiele razy przebywała w Etiopii na  badaniach studyjnych i terenowych ze studentami. Od kilku lat jest na emeryturze. Wraz z  mężem zamieszkała w Polsce w małej wiosce Zaszczytowo. Mąż urodził się w Międzyrzeczu i ten fakt oraz jego choroba wymagająca ciszy i zdrowego otoczenia stały się powodem podjęcia decyzji o przeniesieniu się do Polski. Po śmierci męża dr C. Griefenow-Mewis przeniosła się do Witnicy, gdzie mieszka obecnie. Opanowała na poziomie funkcjonalnym język polski i podjęła kontakty z Niemcami i Polakami budującymi nowe, sąsiedzkie relacje.Tak trafiła do Stowarzyszenia Educatio Pro Europa Viadrina